Ksiądz Czesław Stanisław Bartnik urodził się w 1929 roku w Źrebcach koło Szczebrzeszyna; święcenia kapłańskie otrzymał w 1953 roku w Lublinie; studiował filozofię, historię i teologię w Lublinie, a następnie korzystając ze stypendium naukowego kardynała Karola Wojtyły - w Paryżu i Lowa- nium; od 1956 r. jest pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, profesor zwyczajny, przewodniczący Sekcji Teologii Dogmatycznej KUL, członek Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL, członek kilku komisji naukowych PAN; twórca kierunku personalistycznego; jest członkiem Centralnej Komisji d/s Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych PAN; opublikował ponad 700 pozycji poświęconych myśli chrześcijańskiej o świecie, historii, pracy, kulturze, polityce, narodzie.

Na książkę niniejszą składają się trzy powiązane ze sobą tematycznie studia dotyczące stosunku rosyjskiej myśli filozoficzno-religijnej XIX w. do katoli-cyzmu, a także do Polski, uznawanej wówczas za głównego wśród narodów słowiańskich (a często także szczególnie groźnego dla Rosji) przedstawiciela katolickiej cywilizacji. Pierwsze studium, Myśliciele rosyjscy wobec wyzwania katolickiego..., rekonstruuje przebieg sporu o katolicyzm w przedrewolucyjnej Rosji; szczególną uwagę poświęcono tu tendencji katolickiej w dziele Włodzimierza Sołowjowa. Dwa pozostałe teksty — Iwan Gagarin: rosyjski jezuita i idea zjednoczenia Kościołów oraz "Rosyjski socjalizm" Aleksandra Hercena jako odpowiedź na mesjanizm polski — zawierają rozważania nad poglądami tych dwóch myślicieli, kształtujących w sposób istotny` ówczesne rosyjskie stanowisko zarówno wobec "wyzwania katolickiego", jak i "kwestii polskiej". Książka prezentuje w sposób wszechstronny problematykę o zasadniczym znaczeniu dla rosyjskiej historii intelektualnej XIX w., a także dostarcza myślowych narzędzi pozwalających na lepsze zrozumienie przyczyn współczesnych nieporozumień i konfliktów, jakie pojawiają się przy spotkaniach katolicyzmu z rosyjskim prawosławiem.Prof. Andrzej Walicki, historyk filozofii i myśli społecznej, był do 1981 r. pracownikiem naukowym Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. W okresie stanu wojennego przebywał w Australii jako pracownik uniwersytetu w Canberze. W 1986 r. objął katedrę historii idei na uniwersytecie Notre Dame w Stanach Zjednoczonych, gdzie pozostawał do przejścia na emeryturę w 1999 r. Jego najważniejsze prace to: "W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiego slowianofilstwa" (1963), "Filozofia a mesjanizm" (1970), "Rosyjska filozofia i myśl społeczna od Oświecenia do marksizmu" (1973), "Marksizm i skok do królestwa wolności" (1995), "Filozofia prawa rosyjskiego liberalizmu" (1995). Jest też autorem intelektualnej autobiografii "Spotkania z Miłoszem" (Londyn 1985).